پاکت سفید

فرهنگ فساد پذیری

فرزادوثوقی روزنامه نگار

از قرار معلوم نیازهای اساسی مردم وقابل تامین از بازار، در گمرک کشور احتکار شده است! این لج بازی بین گمرک وسایر نهادها از جمله بانک مرکزی گره بزرگی درکار ملت انداخته است، وقتی دستگاههای بزرگ وحاکمیتی با هدف احتکاروگرانی وارد میدان می‌شوند چه توقعی باید از مغازه داران ویا فروشگاههای بزرگ ارایه کننده مایحتاج عمومی‌داشت؟

با این اوصاف، کالاهای اساسی مردم درگمرک احتکار شده است و حالا جلسه پشت جلسه می‌گیرند تا به وارد کننده تخفیف بدهند ویا ملاحظه بکنند واین کالاها وارد کانال توزیع شود. گرانی‌ها بی دلیل نیست چراکه ورود کالا وهمچنین مواد اولیه تولید درگمرک گرفتار بروکراسی وفساد شده است و این رانت بزرگ هیچ توجیهی ندارد مگر کار شکنی درکار ملت وناراضی تراشی. بنظر می‌رسد مجلس باید دراین مقوله ورود جدی تری داشته باشند ونمایندگان ملت باید نگاههای بخشی را کنار بگذارند وبه سراغ مسایل کلان کشور بروند که از جمله این مسایل به بحران تبدیل شده معیشت ملت است.

دولت برای تامین منابع مالی خود به سراغ مالیات رفته است . مالیاتی که باید از رشد تولید وتوزیع ومصرف گرفته شود. اگر براین اصل فرض کنیم که دولت وارد معرکه مالیات شده است باید دست فعالان اقتصادی را باز بگذارد ومیدان را برای فعالیت آنان با رعایت عدالت باز بگذارد که البته بازار گرفتار رانت خواران شده است و خصولتی‌ها میدانی به بخش خصوصی برای فعالیت نمی‌دهند.

حالا وبرابر آنچه از منابع رسمی‌انتشار یافته است رانت خواران وواسطه گران فرار‌های بزرگ مالیاتی دارند . دولت دراین میدان حقوق بگیران وآندسته از فعالین اقتصادی رسمی‌را در تنگنای مالیاتی گرفتار کرده است و بطور قطع با این روش نمی‌تواند درآمد مناسبی با توجه به حجم نیازهای مالی خصوصا برای پروژه‌های بزرگ وزیر ساختی داشته باشد.

کنکاش دراخبار نشان میدهد که 60درصد اقتصاد کشور مربوط به تجارت ودلالی است. تجارتی که نیمه پنهان اقتصاد را شامل می‌شود واز کارخانه تا مصرف کننده را در بر می‌گیرد. کارخانه‌هایی مانند خودرو سازی فشل که با فروش اطلاعات مورد لزوم بازار، خریداران خاص را به رقابت دعوت می‌کند ومصرف کننده واقعی را به بازارهای سیاه می‌کشاند. دراین رقابت نابرابر، اطلاعات خودرویی پیش فروش می‌شود ودلالان به خرید خودرو اقدام وآنرا احتکار ودربازار سیاه بفروش می‌رسانند که این عامل حکایت از نبود نظارت‌ها دارد. باید دید دستگاه حراست در ایران خودرو سایپا چه می‌کنند که در برابر این بی عدالتی‌ها ساکت مانده اند.

سایر محصولات تولیدی در کشور نیز دچار همین آشفتگی هستند. از طرفی مواد اولیه تولید در گمرکات گرفتار مشکلات شده ،از طرفی نرخ ارز نجومی‌است و تولیدی‌ها باید برای خرید مواد اولیه ریسک کنند و گران بخرند وگران بفروشند واز طرفی فریاد رسی وجود ندارد. افزایش حقوق کارمندان لشکری وکشوری هم دراین تورم ،چاره ساز نیست درواقع دولت هرچه پول پاشی کند به تورم دامن می‌زند چراکه راهکار اصلی مهار تورم وافزایش توان پول ملی است.

نقطه سرخط – داستان تولید داستان بی سرانجامی‌است چراکه قرار بود از تولید حمایت شود وقتی یارانه‌ها به میدان آمدند تا ساماندهی تولید را برعهده بگیرند. حالا به اذعان رییس مجلس ،معلوم نشده یارانه‌های تولید از کجا وبه کجا رفته اند چراکه تاثیر یارانه‌ها در بازار امروز مشخص ومعلوم نیست. اگر تولید، یارانه گرفته بود باید بازار دچار این همه آشفتگی نمی‌شد. به گفته رییس مجلس در شش ماهه ابتدای سال در حوزه نهادهای دامی‌بیش از 4.2 میلیارد دلاراعتبار تخصیص یافته است تا کالاهای اساسی با قیمت ارزان بدست مردم برسد اما این اتفاق نیفتاده وباید دید دولتی‌ها این میزان یارانه را به کدام بخش تزریق کرده اند چراکه در توزیع یارانه‌ها از ابتدا تا لحظه اختصاص به تولید ،دولتی‌ها دست اندر کار امور هستند. با فرض براینکه مطابق آمار در طول امسال 9 میلیارد دلار ارز دولتی 4200تومانی به اقتصاد کشور تزریق شده باشد باید آثار آنرا جستجو نمود .آثاری که حالا از فشار بردوش مردم حکایت دارد.

دراین بین یک اشکال بزرگ نظارتی وجود دارد وکسانیکه به غارت بیت المال ایمان دارند ، چنان راههای تنفس ملت را بسته اند که نیازی به توضیح دوباره نیست. افرادی صاحب نفوذی که از این رانت‌ها استفاده می‌کنند همچنان درحال ارتکاب به فعل هستند وبقولی این به یک فرهنگ تبدیل شده که فشار حداکثری را براقشار از بالا به پایین وارد می‌کند. تنها می‌توان ابراز تاسف نمود چراکه درمان درد بطور قطع غیر ممکن بنظر می‌رسد. فسادی که دریک فرهنگ لانه کرده به این سادگی‌ها زدودنی نیست . انتهای پیام 758 کلمه

چرتکه‌ها را جمع کنیم

فرزاد وثوقی روزنامه نگار

سابقا نفت پرهیاهوترین بازار جهانی را دراختیار داشت. نفت همان طلای سیاه که استعمار با روش‌های نو درصدد انحصار آن بوده وهست . کرونای ساخته شده توسط بشر این روزها قطب‌های اقتصادی را به تکاپو انداخته است. روزگاری همه در اوپک گردهم می‌آمدند وقیمت‌ها را به روز رسانی می‌کردند، گاهی دراوج وگاهی سقوط. ماجرای نفت به سیاست‌های بزرگ گره خورده بودو گاهی برای فلج کردن یک نظام سیاسی به تحریم خرید نفت هم اقدام میشد. گاهی دولت‌ها ناچارسیاست فروش نفت دربرابر غذارا می‌پذیرفتند ویا می‌پذیرند.بنظر میرسد این روزها نفت ومشتقات آن درحال خروج از بورس باشند. اقتصاد مبتنی برنفت تاریخ مصرف خود را ازدست داده است وباید درانتظار انرژی‌های نو بود. انرژی‌هایی که فناوری‌های نوین عرضه خواهند کرد وباید دید ممالک جهان سوم تاچه میزان در این فناوری‌ها سهم دارند ویا خواهند داشت.

داستان بسیار پیچیده است، زمانیکه با پدیده فرار مغزها به غرب مواجه بودیم غافل از این ماجرا که روزگاری خواهد رسید که اقتصاد متکی برچرکته جواب نخواهد دادو حالا ، مغزهای شرقی مهاجرت کرده به غرب ، عمده تولیدات غربی را برای مصرف در جهان سوم ، بازار یابی می‌کنند وباید دید هنر این بازار بزرگ مثلا 80میلیونی در کسب درآمدهای جایگزین نفت چگونه مثبت بوده تا توان بهره مندی از این فناوری‌های روز را داشته باشند.

کاهش مصرف نفت تا میزان 8 میلیون بشکه در روز یک زنگ خطر بزرگ برای کشورهای دارای اقتصادی متکی به نفت درمیزان درآمدهای سالانه نفتی برای کسب بودجه‌های عمومی‌وعمرانی است. مصرف روزانه نفت درسال 2020بشدت نسبت به سال 2019 کاهش داشته است. درواقع اقتصاد بسیاری کشورها که توسط کووید 19 ازباب پدافندهای بهداشتی غافلگیر شده است حالا برای این موضوع مهم هم دچار غافلگیری شده است. کرونا به دو صنعت مهم در جهان حمله قدرتمندی داشته و به فکر رونق صنعت سوم است. اول صنعت گردشگری ودوم صنعت نفت که درحال اضمحلال هستند درحالیکه صنعت پزشکی با خروج واکسن کووید 19 از انبارهای ازپیش تجهیز شده بشدت رونق خواهد گرفت.

غرب که خودش را به صنعت پاک ( گردشگری با محور موزه داری ) مجهز کرده بود حالا با شکست سنگینی مواجه شده است و شرق هم چون به درآمدهای نفتی تکیه کرده بود بشدت درهراس افتاده است. طراحان این داستان بطور قطع باید نگاهی دیگری به موضوع داشته باشند وباید دید کدام منابع در جهان بیش از هر چیز دست نخورده باقی مانده است که بطور قطع هدف آتی یابندگان ثروت واستعمار نومی‌باشد.

درسالهای گذشته دست اندازی‌های بسیاری به منابع طبیعی ومحیط زیست با عناوین صنعتی انجام شده که هرچند این طرح‌ها متوقف شده اما جانمایی خود درنقشه‌ها را حفظ کرده است. هستند معادنی که به عنوان ذخایرغنی کشورها تاکنون نه اکتشاف شده ونه بهره برداری لذا می‌توان آینده اقتصاد را اینگونه متصور شد که نگاهی آتی به معادن است.

درجنگ‌های منطقه‌‌‌ای وجهانی گذشته نیز نگاه به معادن ومنابع کشورهای مورد تجاوز قرار گرفته در اولویت بوده است هرچند آنچه درتاریخ ثبت شده ، ناکامی‌این داستان است اما منابع اینچنینی پیوسته درحال تاراج بوده وهست. نمونه بارز آن درخاک فروشی مصداق دارد آنچه درگذشته توسط گروه گزارش صداوسیما منعکس وچندین بار تکذیب وتایید شد اما درنهایت همگان متوجه شدند قاچاق خاک از کشور به سایر کشورهای هدف به دلیل غنای آن دارای اهمیت وارزش است. ارزشی که سودسرشاری را به جیب مافیای خاک فروش سرازیر کرده ومی‌کند.

اقتصاد ایران بشدت آسیب پذیر است. با اخبار سیاسی از سراسر جهان دچار التهاب وناآرامی‌می‌شود. گاهی صعود وگاهی سقوط ، باید دید چرا این اقتصاد این همه سیاسی است و میتواند درابعاد امنیتی تاثیر گذار باشد. کووید 19 دشمن انرژی است. کووید 19 همه چیز را متوقف وقرنطینه می‌کند پس با حرکت مخالف است. حالا اگر حرکت درجهان متوقف شود باید دید آیا خریداری برای سوخت وجود خواهد داشت ویا با کاهش تقاضای شدید سوخت چه اتفاقی برای نظام عرضه آن خواهد افتاد.

بطور قطع اولین آسیب متوجه پالایشگاهها خواهد بود که هم تولید را مختصر کنند وهم قیمت‌ها را آنطور که مشتری می‌خواهد پایین بیاورند. استاندارد تولید سوخت هم از جهاتی دیگر مورد توجه است ،باید دید پالایشگاههای قدیمی‌وفرسوده قادر به تولید سوخت استاندارد جهانی هستند؟

پرسش‌های بسیاری در پس پرده کووید 19 واقتصاد جهانی مطرح است که باید پله به پله مورد توجه قرار بگیرند. مهم آن است که دوره اقتصاد کوچه بازاری بسر آمده است واگر به اقتصاد جهان پیوند نخوریم انزوا و اضمحلالمان حتمی‌است. ///انتهای پیام 757 کلمه

آمار واطلاعات

فرزادوثوقی روزنامه نگار

دستیابی به قطعیت امور ورسیدن به نتایج موثربا مراجعه به آمارها محقق می‌شود،درواقع برای مقدمه انجام هرکاری ویا برآورد نتایج آن باید به آمارها مراجعه کرد .اما آمارها چندان موثق نیستند و این روزها آمارسازی چیزی شبیه فاکتورسازی‌های جعلی است که نه اعتباری دارند ونه مورد اعتمادهستند.

فیلترینگ اخبار وگزارشات والبته دست بردن درآمارهای مورد اشاره باعث سلب اعتماد عمومی‌شده است . اینکه ملت براساس یک سنت دیرینه ،اخبار داخلی را از سوی رسانه‌های خارجی دنبال می‌کنند واقعیتی است که شاید سبقه آن به دهه ۵۰باز می‌گردد.

درآن سالهانیز تمامی‌اخبار از رادیو‌های خارجی دنبال می‌شد و پخش اطلاعات دقیق وتعجب برانگیز از این مداخله رسانه‌‌‌ای که با سرمایه گذاری هنگفتی انجام میشد ومیشود ،هم سوال برانگیز بود و هم شنیدنی ، چرا که رسانه‌های خارجی با توسل به منابع مطلع وموثق داخلی، اخبار را با جدابیت بیشتری در اختیار مخاطبان خود قرار میدادند و میدهند ودر مقابل نه سرمایه گذاری در حوزه اطلاع رسانی داخلی انجام شده ونه اطلاعات موثق ودقیقی از سوی رسانه‌های داخلی ارایه می‌شود. اینکه چرا رسانه‌های داخلی تا این حد در حصار وفقر اطلاع رسانی واطلاعات قرار دارند نیازمند یک آسیب شناسی جدی است.آسیب شناسی که باید درآن ابعاد اعتماد عمومی‌وبازگشت دوباره آنرا مورد توجه قراردهد.

اخبار بدون تحلیل،فاقد وجاهت در بعد اطلاع رسانی است درواقع اخباری که توانایی وظرفیت تحلیل وبررسی ندارند درمحک عمومی‌فاقد پذیرش است.

ما این روزها با اخبار وآماری طرف حساب هستیم که نه تنها قابل تحلیل نیستند که محتوای آماری آنان نیز با اشکالاتی در بحث تطبیق با واقعیات اجتماعی اقتصادی روبروست.

بطور مثال ،رشد اقتصادی در میزان با بی ارزشی پول ملی وتورم شدید وافسار گسیخته ،رشد صادرات در میزان با تحریم‌های اقتصادی وفقدان تعامل بانک‌های جهانی با ایران،درآمدهای ارزی در میزان با برخورد با تجار و عدم توان در بازگشت ارز ناشی ازصادرات و ماجرای عجیب کارت‌های بانکی وتجاری که بنام کارتن خواب‌ها شناسایی شد. داستان عجیب حساب‌های بانکی بلا صاحب که در غوغاسالاری و موج اخبارو گزارشات داخلی وخارجی محو شد.ماجرای اختلاس‌های میلیارد دلاری و بی تفاوتی مدیران کشور و البته خروج آزادانه اختلاس‌ها به سمت بانک‌های خارجی وتجمیع ثروت در آنسوی مرزها،نشان دهنده فساد پذیری ماجرای اطلاع رسانی با گسترش شبکه‌های مجازی است.

اخبار باید در جهت تعامل با تولید ،چه درحوزه اقتصادی ،فرهنگی و اجتماعی همراه باشد. اخباری که از تعاملات بخشی وفاکتور اعتماد مردمی‌برخوردار نباشد فاقد وجاهت است.

نقطه سرخط-درسالهای گذشته اخبار وگزارشات بی شماری از فقر ،حاشیه نشینی ،مهاجرت از روستا‌ها ،بیکاری ورشد قاچاق و روسپی گری ،تجمعات کارگری برای احقاق حقوق از دست رفته و البته شعار‌های رنگی نامزدهای انتخابات مجلس و البته نمایندگان حال حاضر ویا روسای جمهور شاهد بوده ایم اما کدامیک از این سیاسی بازی‌ها موثر ودرمانگر این بحران‌های اجتماعی اقتصادی بوده اند.

بطور مثال ، پدیده در حال اتفاق قبر خوابی ویا زندگی دردرون یک آبراه در شرایطی تیتر درشت رسانه‌ها میشود که به وسیله آن قصد دارند طرف مقابل در جبهه سیاسی را مورد تضعیف مقطعی قرار دهند وقرار نیست این مشکلات حل وفصل شود. پدیده اخبار هدایت شده در دهه‌های اخیر چونان تاریخ نویسی فاتحان است . تاریخ آنطور نوشته می‌شود که فاتحان میل دارند و یا اخبار آنگونه هدایت و تنطیم می‌شوند که صاحب اطلاعات میل دارد.

در مجموع روند اطلاع رسانی متاثر از روند اقتصادی ،چندان مطلوب نیست .رسانه‌های خارجی از همین فرصت استفاده کرده و خلاء موجود را با سرمایه گذاری لازم پر کرده اند.ما نیز در مقابل این تاثیرات بی تفاوت تنها به شعارها بسنده می‌کنیم. شعارهایی که کاربردی نیست و لازمه سیاست‌های روز است .

مع الوصف اگر میتوانستیم رکن چهارم‌ دمکراسی باشیم وناظر برعملکرد دستگاههای اجرایی ،میشد ناظر برسالم سازی امور بود اما وقتی ناظری نیست ونظارتی وجود ندارد باید با همین اوضاع واحوال ساخت و باخت . ///انتهای پیام656 کلمه

غفلت

فرزادوثوقی روزنامه نگار

درماههای گذشته در دوبخش دچار غفلت شدیم. بخش کرونا وبورس .درواقع در هر دوبخش آدرس غلط به مردم دادند ،در بخش بورس با دادن وعده ،سرمایه‌های خرد را جذب کردند و دریک قمار بزرگ سوزاندند ودر بخش کرونا با شانه کردن از زیر بار مسوولیت‌های اجتماعی آمارهای مرگ را افزایشی کردند.

کرونا با قرنطینه ورعایت فاصله و حفظ بهداشت فردی قابل کنترل وقطع زنجیره ابتلاست وشاید اینکه می‌گویند دارویی برای درمان این درد وجود ندارد هم واقعی باشد وهم یک شوخی ترسناک .

اما در حال‌حاضر آمارهای ابتلا ومرگ مورد توجه سردمداران جهان است تا توجه به بعد ساخت واکسن چراکه ممکن است قبل از شیوع ویروس ، واکسن‌ها ساخته و در انبارها،تجمیع شده باشد.

دربورس هم با عدم اعتماد مواجه شده ایم چراکه این دولت بود که با ضمانت ،مردم را به سرمایه گذاری دربورس دعوت کرد و دراین قماریک شبه هست ونیست آنان را تباه کرد.

تفاوت بورس با موسسات مالی که در گذشته مال واموال مردم را می‌ربودنددراین است که از موسسات مالی اعتباری می‌شد شکایت کرداما از بورس نمی‌توان ،چراکه فرض شرکت در بورس ،برد وباخت است و آنان که بازنده می‌شوند متهم به عدم توان‌در کارشناسی بازار وشناخت فرصت‌ها می‌شوند . درواقع بازنده‌های بورس افرادکم توان درمحاسبات خرد وکلان اقتصادی هستند که بدون مطالعه وتجربه لازم وارداین اقیانوس عظیم شده اند .

سابقه ریزش بورس به ابتدای دولت نهم ودهم بازمیگردد وقتی با آغاز دولت نهم بورس تخلیه و سرمایه‌های موجود درآن مهاجر شدند و در کشورهای همسایه لانه سازی نمودند.

فروش صوری بعضی سهام که وجود خارجی نداشت و بقولی فقط یک تابلو بنام پتروشیمی‌در برهوت بود ،تاسف آور بود چرا که بعضی از وحشت ریزش شدید ارزش پول ملی و تورم ، به خرید‌های صوری اعتماد کردند و باقی قضایا.

ابراز تاسف رییس مجلس در روزهای گذشته از وضعیت بورس و تجمعات مردم در اعتراض به ناامنی سرمایه گذاری در بورس دال براین موضوع است که اقتصاد بشدت آسیب دیده وغیرقابل ترمیم است.

دولت در ماههای گذشته در بخش کرونا سرمایه گذاری اسمی‌وگسترده‌‌‌ای کرده بود که البته پرونده این سرمایه گذاری ارزی و گسترده از قوه قضاییه سردرHورده است.

پرواضح است که دولت باید با اجرای قرنطینه سراسری و واریز هزینه‌های معیشتی حداکثر سه ماهه به شماره ملی کارت‌های هوشمند، متصل به حساب‌های بانکی ایرانیان ،جبهه نبرد کووید ۱۹ را پشتیبانی و جمع وجور می‌کرد.

اما بجای توجه به اصل داستان با گشایش بازار وبهانه اینکه مردم باید خرج ومخارج خود را تامین کنند، اقدام به بازگشایی مترو واتوبوسرانی در کشور نمود و فعال شدن بازار به معنای افزایش تردد وعادی سازی کووید ۱۹ و افزایش ابتلا و بی توجه به آمارهای مرگ ومیر امروز گردید.

حالا هزینه‌های مقابله با کووید ۱۹ افزایشی ومرگبار شده است. قبرستانها دچارتردید در ظرفیت‌های خود شدند وامکان ورود به قبرستانها برای داغدیدگان محدود والبته بیمارستانهای فرسوده وقدیمی‌کشور پاسخگوی این حجم از تقاضا برای درمان نیستند. بیمارستانهایی فرسوده که هم باید اصل تفکیک بیماران عادی را رعایت کنند و هم باید فشار قرنطینه بیماران کرونایی را.

اولین اصل غفلت از بیمارستان سازی و وابستگی حوزه درمان به ورود تجهیزات پزشکی است.عینیت واردات و ضربه به تولید را می‌توان در ۱۶ سال گذشته جستجو کرد . دو دولت گذشته که در موضوع وارادت از چین سنگ تمام گذاشتند و شاید بتوان ماهیت خروج ازبرجام از سوی آمریکا را حسادت در انحصار بازار ایران توسط بلوک شرق قلمداد نمود .

چین نه تنها بازارهای داخلی ایران را به انحصار گرفت که بازارهای ایران در آفریقا را نیز تصرف کرد.

نقطه سر خط-برنامه‌‌‌ای برای بهبود شرایط اقتصادی نداریم .سونامی‌انتخابات سیاسی در آنسوی دنیا براقتصاد ایران تاثیر گذار است . گاهی سقوط وگاهی صعود والبته سفته بازان نبض بازار را بدست گرفته اند .پیش بینی خاصی برای این بازار نمی‌توان داشت وباید درانتظار وقایعی بود که از غفلت‌های ما سرچشمه می‌گیرد . ///انتهای پیام662 کلمه

اتفاق خوب

فرزادوثوقی روزنامه نگار

بنظر می‌رسد همچنان موقعیت برای بروز یک اتفاق خوب وجود دارداما کسی جرات ورود به این معقوله را ندارد.جلساتی که در سطوح استانی برگزار میشود حکایت از وجود زمینه‌های بروز موقعیت‌های خروج از تنگناها دارد اما اتفاق مثبتی دراین زمینه نمی‌افتد.درواقع همچنان گرفتار گفتاردرمانی هستیم که دامنگیر نظام اقتصادی سیاسی کشورمان شده است.

اداره امور کشور دچار بحران دو قطبی است ،از طرفی متخصصین ومتفکرین ما دراین آشفته بازار پرنیرنگ سکوت اختیار کرده اند و از طرفی گروه‌های فرصت طلب برای تصدی پست‌های کلیدی سرودست می‌شکنند.

استفاده از عناوین برای تثبیت قدرت سیاسی هم مانند انقلابی بودن واصلاح طلب بودن و اصولگرا بودن لازمه این ژست سیاسی برای طی یک دوره چهارساله است.

مردم واعتمادآنان بزرگترین سرمایه نظام بود . نسل گذشته با وحدت کلمه به پای آرمانهای نظام اسلامی‌جان دادند و از آن مهمتر خانواده‌های ایرانی با چهار شهید وحتی بیشتر، بزرگترین ثبت اعتماد را به حکومت انقلابی خود درجهان ماندگار کردند.

حالا باید دید با رفتارهای غیر معقول درسطوح مدیریتی چه نسلی را تربیت کردیم و به لحاظ فرهنگی واعتقادی با چه مشکلاتی روبرو شده ایم وخواهیم شد،وقتی حضور در بخش‌های مختلف حاکمیتی باید منافعی را برای اشخاص در پی داشته باشد .منافع فردی که حاصل قربانی شدن جریان اعتماد است.

یکی از دلایل این بی اعتمادی وعدم امید به فردا همین داستان برخوردقضایی با متخلفین و افرادی است که به بیت المال دست کجی کرده بودند ومی‌کنند.

پرواضح است که برخورد‌ها بازدارنده نبوده ودرحوزه پیشگیری موفق عمل نکردیم چرا که همچنان موج دستگیری فلان شهردار و عضو شورای شهرو وفلان نماینده مجلس و فلان وزیرو کارمند ورییس بانک ادامه دارد.موج نابسامانی‌های ناشی از برنامه‌های غلط سیاسی اقتصادی برای به انزوا کشاندن ملت ایران به تعاونی‌های مصرف در ادارات وسازمان‌ها که بصورت گروهی اداره میشود نیز کشانده شده است. این آسیب گواهی براین ماجراست که برای دست کجی واحتکار به یک توافق گروهی دست پیدا کردیم و حالا بجای یک دزد با هیات عامل دزدان روبرو هستیم .

مدیران کشور در سطوح بالا برای بهبود اوضاع تلاش می‌کنندحتی مسوولیت تصمیمات واجرای بسیاری امور را پذیرفته اند اما در سطوح میانی به دلیل خسارت وارد شده به مقوله اعتماد حرکتی را مشاهد نمی‌کنیم .

فساددرون دستگاهی به حدی جدی وخطرناک است که روند هوشمندسازی وبهره گیری از خدمات الکترونیکی را پیشنهاد نمودند اما در هر دوره چهاررساله متولیان امر قادر نبودند این شبکه را بطور کل فعال وبه بهره برداری برسانند و همچنان تیم‌های فساد در ادارات برای ملاقات با ارباب رجوع بی قراری می‌کنند حتی اگر پای کووید ۱۹در میان باشد.

وضعیت دربازارگواهی براین موضوع است که اختلال شدیدی در نظام تولیدوتوزیع وجود دارد.

تولید گرفتارشوم بختی شدیدی شده و توزیع بدست مشتی واسطه گر افتاده است.مدیران اجرایی در گفتار دیروز خود اعلام داشته اند که باید دست واسطه گران را در موضوع عرضه محصولات کشاورزی و باغی کوتاه کنند تا بازار سامان یابد ،اما وآیا این مدیران اجرایی توان برخورد با نظام واسطه گری را دارند ؟

حالا مردم که در صدر شعارهای انقلابی قراردارند دریک دوره جدید به صبر وانتظار برای حضور نیروهای انقلابی دعوت شده اند . در صف نیروهای انقلابی ،هستند افرادی که مثلا به پست نمایندگی مجلس به چشم شغل نگاه می‌کنند.افرادی دودوره در مجلس گذشته بوده اندوبدون ارایه گزارش رفته اند وحالا دوباره امده اند و طرح میدهند .این داستان حضورافراد بی شک شباهت به همان داستان قدیمی‌و با روح دارد که از حکیمی‌ پرسیدند ارایه طرح بدون عمل به چه ماند گفت به زنبور بی عسل .

حالا حضور در اتاق مدیریتی ویا خانه ملت تا آنجا که ثمری برای مردم نداشته وندارد به داستان زنبور بی عسل شباهت دارد.

متاسفانه ثابت شده شبکه فساد آنقدر منسجم و برنامه دار در حال عمل است و از عناوین انقلابی در حال استفاده است که اولا تمیز جبهه حق وباطل بشدت دشوار شده و دوما زمینه‌های خدمت صادقانه بطور کل محو شده است.

ما زمانی با حضور افرادی چون محمد علی رجایی می‌توانستیم حرکتی انقلابی کنیم که البته شبکه نفوذ حتی اجازه تنفس دراین زمینه را ندارد. در هر صورت این قلم دراین فرصت تنها می‌تواند به یاداوری وتذکر بسنده نماید چرا که سلطه بررسانه فراتراز حد انتظار وآن چیزی است که در رویای دمکراسی به آن اندیشه می‌شود . امیدواریم همه چیز درست شود و دنیا به محلی امن برای اجرای عدالت ومهر ورزی تبدیل شود.ما برموجی سواریم که جریان باد در تعیین مقصد آن دخیل است .///انتهای پیام755 کلمه

افول صنعت نفت

فرزادوثوقی روزنامه نگار

وضعیت اقتصادی مناسبی نداریم. هرچند همه چیز به تحریم‌ها نسبت داده شده است اما گاهی سراغ سوء مدیریت‌ها نیز رفته ایم و با زبانی نرم در مورد آن سخن گفته ایم. پدیده آقازاده‌ها نیز دراین راستاودرسالهای گذشته بدون تاثیر نبوده وخصولتی‌ها تا توانسته اند صنعت کشور را از کار انداخته اند. بعد چهل سال انتظار برای بهبود شرایط موجود با آن همه سابقه در صنعت ومعدن وتجارت وبرندهای بزرگ به یک ویرانه بزرگ اقتصادی رسیدیم وبا فرمول تحریم نفس معیشتی ملت بزرگ ایران را بند آوردیم.

نمی‌دانم چیزی بنام تولید درکشور وجود دارد یا خیر اما واردات مواد اولیه با مشکلات بسیاری روبروست .حالا یا باید دنبال انبارهای احتکار حتی درصف تعاونی‌های مصرف بگردیم ویا از انبارهای خالی تولیدکنندگان بازدید کنیم درهر صورت وضعیت مناسب نیست. با خاتمه انتخابات درآمریکا ،سقوط قیمت دلار اتفاق افتاد وهمگان دیدیم که اقتصاد وقاچاق درایران تاچه میزان وابسته به تحولات بین المللی است. درواقع همه چیز دردنیا به هم متصل است، ازورزش ، اقتصاد وفرهنگ گرفته تا تجارت‌های ریز ودرشت همگی وابسته به سیاست‌های کلان است.

متاسفانه ماچیزی بنام تولید ملی نداریم . مثلا همین خودروسازی درایران را اصلا نمی‌توان بنام تولید ملی ثبت کرد چرا که با اوج گیری تحریم‌ها وخروج سرمایه گذاران وشرکا، خصوصا درتولید قطعات وواردات مواد اولیه ، اولین صنعتی که زانو زد همین خودرو سازی بود. خودروی ملی که با تکیه بردانش روز وحضور متخصصان داخلی ! نباید خم میشد اما شکست.

تشکل‌های داخلی هم مانند اتاق‌های بازرگانی قادر نبودند از نفوذ خود استفاده کنند واصولا اصل اقتدار تشکل‌های غیر دولتی زیر سوال رفت چراکه این تشکل‌ها نتوانستند از نفوذ اقتصادی فرهنگی خود در مقابله با سیاست‌های رایج ،بهره گیری کنند.

درجبهه تولید با احکام قضایی ، صنایع خاص را سرپا نگهداشتیم درواقع انگار بازور توانستیم بخشی از تولید آنهم در جبهه سلامت را سرپا نگهداریم . گرانی کالا وخدمات موید این فرضیه است که تنها تولیدات با برند قاچاق ویا با مواد اولیه قاچاق تولید شده والبته با قیمت‌های نجومی‌در بازار حضور فعال دارند.

قیمت کالا درحوزه سلامت ویا سایر بخش‌ها با دلار محاسبه می‌شوند ودرآمدهای ملت با ریال ، که البته همخوانی با هم ندارند. افت تقاضا برای خرید و بی تفاوتی ملت در مواجهه با کرونا ویروس ثابت کرد بی تفاوتی محض در حال اتفاق است.اینطور بنظر می‌آید که شمار قابل توجهی از افراد بدون توجه به آینده وامیدواری به آن به استقبال مرگ رفتند وبی تفاوتی پیشه نمودند.

حالا آمارها از افت تقاضا و عدم اقدام به خرید حکایت دارند که به دنبال آن رکود دربازار را می‌توان لمس کرد. درواقع گرانی‌های اخیر هم توان دولتمردان را نشان داد و هم قفل شدن نظام تقاضا وعرضه را مگر برای گروههای خاص که مشخص نیست درآمدهای ارزی خودرا چگونه تامین می‌کنند؟

هر چند گزارشات پلیس و قوه قضاییه از افزایش قاچاق وفعالیت باندهای بزرگ وکوچک خبرمیدهد که البته شماراندکی از آنان کشف وتوقیف می‌شوند. این گزارشات موید فعالیت باندهای قاچاق دربخش‌های مواد مخدر، کالا ، ارزوسایر موارد است که درآمدهای نجومی‌را به جیب اشخاص واریز می‌نماید.

باید فکری اساسی به حال اقتصاد کشور نمود. ارتباطات بین المللی حرف اول وآخر را می‌زند. اقتصاد درونگرا به معنای استفاده از توان نیروهای داخلی با مشارکت وسرمایه گذاری‌های ملی وبین المللی قابل تعریف است ، اقتصادی مقاوم که بتواند نیازهای جامعه جهانی را نیز برآورده نماید والبته در تامین نیازهای خود درمانده نباشد. تحریم‌ها نشان داد به جامعه جهانی بشدت نیازمندیم و برای جامعه جهانی در بعد اقتصادی ( تولید) تکیه گاهی نیستیم . افول صنعت نفت وعدم تقاضای جامعه جهانی نشان داد دوران نفت فروشی هم گذشته وباید به جهات دیگر تغییر مسیر بدهیم . درواقع به دوران افول صنعت نفت درپرتو سیاست‌های جدید خرید وانباشت آن رسیده ایم. ///انتهای پیام 650کلمه

ایران هراسی

فرزادوثوقی روزنامه نگار

ایران هراسی ومختل نمودن شاهراههای اقتصادی خاورمیانه وتقویت قاچاق از اهداف مخالفان برجام در داخل ایران وخارج از مرزهای جغرافیایی کشورمان است. باید پذیرفت که شکل گیری اقتصاد بین الملل در منطقه وسهولت اجرای آن مهمترین اهرم در کاهش فشار برملت‌هاست. مخالفان تسهیل فشار که به سهولت دسترسی به مواد اولیه وکالا وخدمات منتهی می‌شود دایم برطبل جنگ وهراس می‌کوبنددرحالی که راههای دور زدن تحرم‌ها واختلاس وخروج ارزهای میلیاردی از کشور وسرازیر نمودن آن به بانک‌ها هدف در کشورهای خارجی وحتی آندسته از کشورهای مشارکت کننده درتحریم‌های سخت علیه ایران باز است.

کشورهایی که از برتحریم‌های اقتصادی سیاسی ایران نفع می‌برند حالا نگران نتیجه انتخابات در آمریکا می‌باشند وحتی بعضی عناصر داخلی براین تفکراند که تاثیرات این انتخابات براقتصاد کشور چیست؟ واقعیت این است که سیاست‌های کشوری مانند آمریکا قائم یه شخص نیست اما بدون تاثیر هم نیست . آنجا که رییس دولت وتیم اقتصادی سیاسی آن کشور که برگزیده ملت هستند می‌توانند برنامه‌های چهار ساله ویا هشت ساله خود را ارایه وحتی اجرایی کنند معطوف به آنکه به نفع اقتصاد وملت آمریکا واروپا باشد.

حالا پیغام‌ها و اظهار نظر‌ها از سراسر جهان وقطب‌های اقتصادی منفعت طلب از طریق رسانه‌ها سرازیر شده ، اما ملاک نوع انتخاب ملت آمریکاست که به چه کسی رای بدهند واین دمکراسی نه تنها در آن کشور که در سراسر جهان وبرگزاری هر انتخابات آزاد قابل ملاحظه است.

از اینکه اقتصاد کشورمان وابستگی شدیدی به فروش نفت داشته ودارد وبا آزادی روابط سیاسی دراولین قدم باید تکلیف فروش نفت مشخص شود ،اما باید در گسترش روابط سیاسی اقتصادی به پایه‌های اقتصاد ایران توجهی مضاعف شود واگر کسی مرد میدان مبارزه با استکبار جهانی است باید مردانه به میدان اقتصاد ومعیشت بیاید وراههای تقویت بنیه اقتصادی را در زمانه صلح پایه ریزی کند تا در روز‌ها تنگ و جنگ یارای مقاومت داشته باشیم.

بیان اقتصاد مقاومتی که سالهای سال است از سمت رهبر فرزانه انقلاب شنیده می‌شود وباید به آن پرداخته شود همین است که باید زیر ساخت‌های اقتصادی تکمیل وتجهیز شوند واین مسیر نمی‌شود مگر با سرمایه گذاری‌های بزرگ در تمامی‌ابعاد. آیا تاکنون به شعار‌های سال طی سالیان گذشته توجهی شده است؟ آیا میدانیم تذکر بزرگان برچه اساس ومحوری بوده است ؟

این درحالی است که تمامی‌مدیران کشور انقلابی واز صف نیروهای انقلاب بیرون آمده اند وشکی درآن نیست . درواقع نمی‌توان نیروهای مدیریتی والبته ناکارآمد گذشته را غیر انقلابی توصیف نمود چرا که این تفاوت تنها از جبهه‌های سیاسی احزاب برای هم تافته وبافته می‌شود، وقتی یک گروه خود را انقلابی تر معرفی می‌کند وبعد بدست گیری قدرت همان می‌کند که گروه قبل کرده و مسیر توسعه همچنان بسته ودرمحاق باقی مانده است. اگر به ریاست دولت در دوران گذشته نگاه کنیم از طیف‌های مختلف راست وچپ بر این مسند نشسته اند اما ابعاد توسعه ورفاه ملت همچنان درگیر چانه زنی‌هاست.

اقتصاد ایران شکننده است ، وابستگی این اقتصاد خصوصا در سالهای اخیر بشدت هویدا شده است و حتی موضوع اقتصاد ومعیشت را به نوعی می‌توان امنیتی فرض کرد. اقتصاد نیازمند بازسازی است چراکه در سالهای اخیر عوامل ناکارآمد وفرصت طلب با هر پوششی خواسته وناخواسته ضربات اساسی برپیکر آن وارد کرده اند. اگر انقلاب اسلامی‌درایران را مردمی‌ومتعلق به مردم میدانیم باید دررفع مشکلات به بحران تبدیل شده آنان بکوشیم واجازه دهیم نفسی دراین راه تازه کنند چراکه بحران بیکاری و فشاراقتصادی وبی ارزش شدن پول ملی می‌تواند عوارض جبران ناپذیری درپی داشته باشد ،هرچند با اتخاذ سیاست‌ها انتظاری ، ملت در انتظار برآورده شدن وتحقق خواسته‌هایشان هستند. /// انتهای پیام 620کلمه

سفره‌های خالی

فرزادوثوقی روزنامه نگار

همه‌ی اتفاقات از انزوای اقتصادی سرچشمه میگیرد.بایدپذیرفت با توجه به تکمیل زنجیره تولید ونیاز به تهیه مواد اولیه از سایر کشورهای جهان ،شعار خودکفایی یک مانور سیاسی نافرجام است.به هیچ عنوان عقیده نداریم که باید کشور را دو دستی تحویل بیگانه کرد اما اقتصاد وتجارت بین المللی باید با رعایت موازین خاص خود اتفاق بیفتد ودراین رهگذر انزوای اقتصادی به بهانه‌های سیاسی تنهابه ضرر سفره‌های مردم می‌انجامد وبس.

واکاوی حرکت‌های تحول خواه یا همان اصلاح طلبانه در کشور ضروری است. انقلاب در ایران قبل از نگاه به دکترین آن برپایه توسل به قدرت مردم اتفاق افتاد،در واقع مردم عنصر اصلی این تبادل قدرت سیاسی بودند و هزینه‌های سنگینی را پرداختند و حالا باید سهمی‌ازایفای نقش عمده خود داشته باشند که البته ندارند. باید پذیرفت قبل از هر چیز این مرد م بودن که با یکپارچگی تحت رهبری پیشوای مذهبی خود به خیابان‌ها امدند و این تحول را رقم زدند . حالامی‌توان براین باور صحه گذاشت که فشار حداکثری تا نهایت استحاله فرهنگی سیاسی با ابزار اقتصادی و کلمه رمز تحریم‌ها برمردم وارد شده است .

هرچنددراین بین کاسبان تحریم نهایت استفاده رابرده وخواهندبرد، اما واقعیت این است که کشور‌های تحول خواه باید هزینه‌های سنگین تحول خواهانه خودرا پرداخت کنند و البته این مردم هستند که پرداخت کننده هزینه‌ها هستند وروسای این داستان سهمی‌در پرداخت‌ها ندارند.

اتفاقی که درسالهای گذشته ودرباب اختلاس‌های میلیارد دلاری افتاد، موید این داستان است. درحالی که ما به دنبال دلارهای گمشده ناشی از صادرات هستیم ،دولتی‌ها وآن عده از افراد که دستی درقدرت سیاسی دارند مشغول اختلاس و خروج بدون مانع میلیارد‌ها دلار از بیت المال وانباشتن در بانک‌های بزرگ خارجی هستند. باور مبارزه با فساد سخت است چرا که اختاپوس فساد بازوان بزرگ ،متعدد وقوی دارد واین بازوان به واسطه اتصال سیاسی به قدرت حاکمه و ریشه دواندن در آن ،قدرتمند تر از گذشته در حال عرض اندام است .

بازار در حال تدارک موج دیگری از سونامی‌گرانی است . قفسه فروشگاهها خیلی محترمانه از کالا خالی شده و همه در انتظار افزایش شدید قیمت‌ها هستند . در بسیاری موارد مانند کالاهای خوراکی ویا مصرفی سلولزی فشارها برمردم به بهانه تحریم‌ها بسیارشدیداست.

کارخانه‌های ملی به واسطه وابستگی به ورود مواد اولیه قادر به ایستادگی ومقاومت در برابر موج تحریم‌ها نیستند وباید باور کنیم همین داستان بی پایه واساس دورزدن تحریم و گرانی خریدو گران فروختن به مردم نوعی تسلیم نا محسوس دربرابر خواست دیگران است . درواقع ما نقش مقاومت را بازی می‌کنیم و بعضی با گران فروشی حساب‌های بانکی خودشان را پر می‌کنند وگرنه مقاومت یعنی ایستادن با دستان خالی ، با شکم‌های خالی و کمربندها را سفت تر بستن ،یعنی ایستادن پشت خاکریز با خشاب خالی .آیا تاکنون به معنای مقاومت فکر کرده ایم ؟آیا میدانیم مقاومت چه معنا ومفهومی‌دارد؟گرانی که محصول دورزدن تحریم‌هاست، خواسته خواصی است که در فرهنگ خود نمی‌توان مقاومت را‌معنا کنند . ///انتهای پیام500کلمه

بی برنامگی‌های رایج

فرزادوثوقی روزنامه نگار

درمورد اقتصاد وبهبود شرایط معیشتی ملت دچار سردرگمی بسیار بزرگی هستیم این در شرایطی است که مدیران و نمایندگان هیچ بصیرتی نسبت به این حوزه نداشته وندارند و ارایه آمارهای کاذب برای گذران دوره‌‌‌ای خاص ،تحمیلی به افکار عمومی‌تلقی می‌شود. استمرار بی برنامگی‌ها در شرایطی که بهبودی در اوضاع ملاحظه نمی‌شود وانگار دایره وار به دور خود می‌چرخیم و گرفتار همان سرخط‌های اولیه هستیم.

بحران کرونا ویروس ثابت کرد نه برنامه‌‌‌ای در حوزه پدافندی داریم ، نه توانی ونه نظارتی.هرچند بعد نظارتی از اوجب واجبات است که متاسفانه اقتصاد رها شده بدست مشتی دلال وخائن به ملت، بهتر از این‌ها ظهور و بروزی نداشته وندارد.

مهار کرونا درشرایطی اتفاق می‌افتاد که دولت دست به تعطیلی وقرنطینه گسترده می‌زد ،اما این اقتصاد بیمار ودست درازی به بیت المال اجازه طی این پروسه تخصصی را نداد.

یک میلیارد دلار از صندوق توسعه ملی برای مهار کرونا خارج شد اما و بقولی محل هزینه کرد آن مشخص نشد وباید دید چرا نظارتها به گونه‌‌‌ای است که اعتبارات به مقصد نرسیده چپاول می‌شوند.

اگر در هفت ماه گذشته ،کشور از اقتصادی سالمی‌برخوردار بود حالا از نظام سلامت مطلوبی نیز برخوردار می‌بودیم اما متاسفانه سیاست‌های حاکم به گونه‌‌‌ای است که تجارت در کرونا ترجیح داده میشود بر مهار کرونا.

وزارت بهداشت ودانشگاههای علوم پزشکی نظارت مناسبی براوضاع ندارند و قادر به اعمال قانون درون صنفی نیز نیستند چرا که کافی است برای کنترل بخشی از ابتلابه کرونا ، سری به مطب پزشکان وآزمایشگاههای شلوغ سطح شهر بزنیم .

مطب‌هایی که درآنها کارتخوان به دلیل فرار مالیاتی یافت نمی‌شود وهمچنان به روش‌های گذشته این اسکناس است که اغنا کننده عطش سیری ناپدیر این صنف است.

جامعه به سمت پیری در حرکت است ونظام سرمایه داری درحال تدبیر برای بدست گیری بازار در حوزه‌های تجهیزات ونگهداری است .جنگ‌های آتی برپایه تلفات بیولوژیک طراحی وبرنامه ریزی شده است.درواقع دوران پاسداری از نوار مرزی به سرآمده چرا که سیاست‌ها و اقتصاد برپایه شبکه‌های مجازی وتکنولوژی‌های روز سایه وار درحال حرکت وتغییر موقعیت هستند.

اقتصادهای سنتی برپایه استفاده از چرتکه در حجره‌های نمناک پاسخگوی سرعت دادوستدهای امروزی نیست.دیپلماسی اقتصادی امروز افضل بر دیپلماسی سیاسی دیروز است وباید چاره‌‌‌ای اندیشید چراکه غفلت از دیپلماسی قوی اقتصادی ،بنیان سیاست‌های گرفتار سنت‌ها را برباد خواهد داد.

باید دیپلماسی اقتصادی را به نفع منافع ملی دریابیم و از شکاف طبقاتی پرهیز کنیم چرا که هرچه به شکاف طبقاتی دامن زده شود در نهایت این توده‌های مردمی‌هستند که امنیت اقتصادی وسرمایه گذاری را تامین وتضمین می‌کنند.///انتهای پیام450کلمه

وعده‌های بدون پایان

فرزادوثوقی روزنامه نگار

پرواضح است انقلاب ملت ایران یک انقلاب اسلامی‌فسادستیزو برای پایان دادن به مظاهر فساددرکشور بود.

آنچه سوال برانگیز است تاکید شعاری ،به این وضوح تاریخی است.انقلاب اسلامی‌بنام خدا آغاز شد و با شعار استقلال و آزادی ادامه یافت و حالا باید باگذشت بیش از چهار دهه به دنبال استقلال اقتصادی مورد تاکید در شعار‌ها گشت.

درمورد ابعاد توسعه نظامی‌نمی‌توان همطراز توسعه علمی‌پژوهشی منتج به استقلال اقتصادی نظر داد چرا که مسابقه تسلیحاتی در جهان به دو قطب تولید کننده و مصرف کننده ومغلوب و پیروز انجامیده است.

جهان سوم هم مهاجر فرست به جهان اول است و هم پر از شعار و فرصت‌های ناب برای سوختن ، سوختن‌هایی که انگار باقصد قبلی به واقعیت ختم می‌شود.

ملت‌های جهان سوم نخبگان خود را به جهان اول می‌فرستند ودرداخل شعار‌های استقلال طلبانه ورهایی سر میدهند، شعاری که در خلاءحضوری نخبگان، به حکایتی سوال برانگیزتبدیل می‌شود و زمینه دستیابی به آن، به همان سختی پیش از پیروزی انقلاب و تحولات سیاسی و تبادل قدرت است.

باور عقب افتادگی و عقب ماندن از سیر توسعه جهانی سخت است، چرا که باور نداریم جهان به دهکده‌‌‌ای تبدیل شده است که باید هفتاد ودو ملت در کنار هم صلح را فریاد کنند.

دستیابی به استقلال اقتصادی شاه بیت اهداف تحول گرایانه در هر انقلاب است. انقلاب‌ها با رویکرد تحول و دگرگونی در نظام‌های حاکم روی میدهد، وقتی ملت‌ها به این باور میرسند که اقلیتی در حال تاراج منابع ملی و فرصت‌های درحال سوختن هستند.

اکنون زمان توسعه و دستیابی به استقلال اقتصادی بشدت به تاخیر افتاده است و باید دید فقر خلق شده به واسطه عملکرد هدایت شده ،چه تاثیراتی بر واکنش‌های اجتماعی خواهد گذاشت و ادامه این سیر معیوب اقتصادی اجتماعی با هدفگذاری سیاسی از کدام کوچه بن بست سر در خواهد آورد.

بنظر میرسد جز چانه زنی برای توسعه و طولانی شدن روند آن درپناه وعده‌ها، عایدی نداریم. حالا نسل سوخته وعده‌ها را دست به دست می‌کند و طالبان قدرت با همین مستمسک دوره‌های چهارو هشت ساله را میگذرانند.

مطالبات دوباره روی زمین می‌مانند تا با گروه بعدی به نسل بعدی منتقل شود. آنچه در جهان سوم داغ ترین سوژه سیاسی محسوب می‌شود وهمچنان کاربرد دارد همین سوژه وعده‌ها ، ودرازای انتظار برای تحقق آن است. ///انتهای پیام399کلمه