صیانت از امنیت
فرزادوثوقی -روزنامه نگار
چگونه باید از امنیت در پوشش اقتصاد وافزایش سطح معیشتی مردم صیانت نمود؟کاری مشکل که در تلاطمات سیاسی گاها بعید بنظر می‌رسد .
اقتصاد و سیاست روزهای متفاوتی را پیش رو خواهند داشت. متاسفانه فروش نفت گرفتار مسائل سیاسی بسیاری گردیده و شاید منافع این صنعت بزرگ و ملی به درستی وشاید هیچگاه علیرغم درخواست‌های جهانی و فروش آن در سالهای تحریم و استفاده از شگردهای قاچاق در پوشش دور زدن تحریم‌ها اما دلارهای نفتی برای ساماندهی اقتصادی درهم ریخته کشور هزینه نشده به قولی دلارها یا در بانک‌های خارجی بلوکه شد و یا توسط اختلاسگران دوباره از ایران به بانک‌های خارجی منتقل گردید.
بحث در مورد اختلاس و اینکه چه کسانی با بهره گیری از ابزار قدرت سیاسی این کارها را هدایت و به سرانجام رسانده ومیرسانند بیهوده است چراکه نظارت و ممانعت‌‌‌ای در کار نیست و برخورد با فساد درون دستگاهی ازحدیک شعار و ابزار سیاسی برای بعضی فصول تجاوز نمی‌کند و عبرتی برای سایرین نیست و از قدرت بازدارندگی لازم در سیر روبه رشد خود برخوردار نیست و مدام در حال تکرار است.
از مقوله اختلاس‌ها که بگذریم بر آنچه از دارایی‌های باقی مانده است نیز مدیریت درست وحسابی وحود ندارد باید براین نکته تاکید نمود که سیر تحولات مدیریتی با آغاز بکار مجلس یازدهم در راه است چراکه مسیر باید برای اعمال سیاست‌ها هموار باشد .
ما دچار چالش مدیریتی در نظام تصمیم سازی واجرایی هستیم ، مدیران حوزه‌های اقتصاد سیاسی ما معتقدند اختیار آنان محدود و یا محدود کننده روند اجراست ،در واقع یا قانون سد راه توسعه امور میشود ویا همراه شدن بامسیر اجرا مشکلات قانونی درست می‌کند.خال این سوال مطرح میشود که آیا مدیران اقتصاد سیاسی مااهل ریسک بوده وهستند؟ چرا که برای بسیاری کارها باید یا قانون را نادیده گرفت و یا آن را دور زد که در هر دو صورت مدیران ما وسط معرکه تحولات سیاسی به دام خواهند افتاد و خواسته و ناخواسته به جمع متخلفین خواهند پیوست.
پس مدیران امر صلاح می‌داند سکاندار کشتی باشند که در آب‌های آرام به سمت ساحل امن در راه است و از این جهت نبایددر انتظار تحول وجهشی باشیم .
سال‌هاست کارم شده گفتن وشنیدن در مورد تسهیلات دولتی و ناهماهنگی بانکها و سرمایه‌گذارانی که دعوت می‌شوند و به دلیل نبود امنیت از ورود به صحنه تحولات اقتصادی پرهیز میکنند.
بیکاری موجود ورنج اجتماعی از این بابت موید این گرفتاری بزرگ است وباید به این نکته اذعان نمود که نمی‌توانیم ویا نمی‌گذارند اقتصاد را مدیریت کنیم . هرچند این خصوصیت عام وفراگستردر انحصار این دولت و آن دولت نبوده ونیست ،بلکه به صورت سیستماتیک درطول سالهای گذشته در حال اجراست. تکرارها در خصوص مقوله توسعه به یک فرسایش بزرگ ذهنی تبدیل شده وقتی ما از یک دیپلماسی اقتصادی قدی ودارای خط وربط معیشتی برخوردار نیستیم ،قادر نخواهیم بود به توفیق برسیم .
نقطه سر خط - روزهای متفاوتی پیش رو خواهیم داشت ،پروژه بزرگ فقیر سازی با طرح وبرنامه واجرای اغنیا در حال اجراست. برده سازی موفق ترین سیستم اداره امور مناطق مختلف جهان تحت پوشش علایق وسلایق خاص در جعرافیای جهان است . یا کار در شرایط کووید ۱۹ یا مرگ ،یا ماندن درقرنطینه خانگی وقطع زرق یا حضور روزمزدها در سایه بی تدبیری دولت در عدم پرداخت یارانه از محل منابع وذخایر استراتژیک زیر سایه سنگین ابتلا ومرگ .
حال باید فکری نو برای حوزه معیشتی داشته باشیم . معیشتی که به طور مستقیم امنیت را نشانه خواهد گرفت وبرای صیانت از امنیت باید اقتصاد را ساماندهی کرد .
عدم تامین رفاه برای اقشار به شدت آسیب پذیر به معنای ادامه روند موجود وپیش بینی برخوردی سخت است. بحران‌های امنیتی در جوامع بشری شرایط خاصی را برای اداره کنندگان آن جوامع ایجاد می‌کند . بهره مندی از مقبولیت اجتماعی یکی از مولفه‌های مهم امنیت اجتماعی درابعاد سیاسی است . بدون مقبولیت اجتماعی و از دست دادن پایگاه‌های مردم دیگر نمی‌توان ادعا کرد حاکمیت مردم بر مردم در یک جامعه دارای دموکراسی را شاهدیم چرا که در چنین شرایطی ناچا به برخوردهای سلبی با مسائل اجتماعی وتضاد‌های موجود هستیم که این نوع برخورد به ایجاد فاصله بین سرمایه‌های اجتماعی واداره کنندگان کشور خواهد انجامید. فاصله‌‌‌ای که در مشرق زمین چندان مقبولیت نداشته ونخواهد داشت./// انتهای پیام 709 کلمه