صف بندی بی حاصل
فرزاد وثوقی – روزنامه نگار
اصلا کاری ندارم چندصد تا حزب وتشکل با شعارهای غیر قابل باوروغیر قابل اجرا درکشور فعال هستند چراکه احزاب تک نفره یارانه بگیراز دولت که دراین آمارها گنجانیده شده اند بر بی محتوایی امور بیش از گذشته افزوده اند. احزاب برای این تشکیل میشوند تا درکنار مردم امور را ساماندهی کنند. احزاب با هدف ساماندهی مشکلات اجتماعی ، اقتصادی ، سیاسی ، فرهنگی وحتی صنفی درکشور تشکیل میشوند،تقریبا همان کاری که از شوراهای شهر وروستا توقع شد وبه نتیجه نرسید.برای این کار باید مثالی آورده شود، مثلا حزب کارگر که به صنف خودمان (روزنامه نگاران) نزدیک تر است ، باید دید این حزب یا تشکل یا انجمن با چه نیتی تشکیل شده واز زمان تشکیل تا کنون چه کارهایی انجام داده وچه اموری را به سرانجام رسانده است . غیر از حق عضویت سالانه که به منظور تامین بخشی هزینهها از ملت دریافت میشود باید دید تاثیرات این حزب یا خانه کارگر در روابط اقتصادی اجتماعی ومعیشتی کارگران چه بوده است؟
واقعیت این است که بعضی برای این حزب وتشکل درست میکنند که برنامه سروری دارند. یعنی میخواهند پله پله خودشان را بالا بکشند. مثلا فردی از بدنه دانشگاه جدا میشود و وارد شورای شهر میشود. بعد مدتی شهردارهمان شهر میشود، سپس نماینده همان شهر میشود شاید دو دوره یا سه دوره نماینده همان شهر میشود و تمام این داستان از همان حزبی سرچشمه میگیرد که با دسته بندیهای غیر اصولی و واقعیتی چپ وراست درست شده است. چراکه این دسته بندیها فقط برای سرکار گذاشتن مردم است و تمام افراد که سودای سروری دارند باید از همان پلهای بالا بروند که نامش سیاست است.
از قرار هرچه درانتظارروزهای خوب نشسته ایم تا این افراد با شعارهای خود سامانی به امور ببخشند فقط فرصت سوزی کرده ایم .فرصتهای بسیاری از چنگ استانی بزرگی مانند فارس خارج شده وامروز باید حرفهای تکراری بزنیم وبشنویم . امروز هر آنچه نمایندگان مجلس درموردش صحبت میکنند ، فرمایشات تکراری است. استان فارس همچنان سر بیت اول شعرتوسعه گیر کرده است وقدمیبرای بهبود برنداشته است.
حالا پرسش اینجاست که چرا این دسته بندیهای سیاسی توسط شبه احزاب پایانی ندارد؟ اول باید دید ما از وجود احزاب برخوردار هستیم یا خیر وسپس به کالبد شکافی نبرد آنان خصوصا درایام انتخاباب بپردازیم. باید دید مردم وجود وتاثیرات احزاب وتشکلها را به رسمیت میشناسند یا اینکه به دلیل عدم تحقق خواستههای خود، مشروعیتی به آنان نمیدهند. اینکه نمایندگان این دوره از حداقل آرا برخوردارشدند پرسشی بزرگ است، چراکه مردم به شاغلین صنف نمانیدگی پیامیاز سر تعمق دادند.
پیگیری امور استان وفوریت پرداختن به موضوعات اقتصادی واشتغال یک ضرورت انکار ناپذیراست. هرچند نمایندگان این دوره با ارایه لیست جدید به میدان آمدند، اما باید دید نتیجه تلاش آنان درحوزه دیپلماسی اقتصادی چه خواهد بود. از اینکه برابر یک سنت غلط کوی به کوی راه بیفتیم تا مردم ما را ببینند واز مشکلاتشان بگویند کارها سامان نخواهد یافت. مشکلات مردم کاملا مشخص وثابت شده است وحالا این نمایندههای استان هستند که باید خودشان را ثابت کنند.
یکی از راههای رسیدن به این ثبوت ، فروتنی است. نماینده نباید فراموش کند از دل مردم بیرون آمده وباید حرف دل مردم را بزند. از اینکه درپایان دوره بخواهیم در وزارتخانهها کاری برای خودمان دست وپا کنیم راه بجایی نخواهیم برد. یکی از دلایل زمین ماندن مطالبات مردم همین عامل است که بعضی بجای پرداختن به امور ملت فقط منافع خودشان را درنظر گرفته اند.تقدم منافع شخصی برمنافع ملت عقب افتادگی استان را به دنبال داشته است.
امروز نوک پیگیریهای نمایندگان یازدهم همچنان آب و اشتغال ومسایل نخ نمای راه وراه آهن است. گردشگری که همچنان مغفول مانده وافرادی که صف بندیهای جناحی را با اهداف خاص واز پیش تعیین شده رها نمیکنند. الان مهترین صنعت وپولساز ترین بخشها، فعالیت درهمین صف بندیهای جناحی است چراکه جلوی توسعه همه جانبه کشور را گرفته واز گلوگاه باقی مانده تنها اقلیتی نان میخورند که ملت را نادیده میگیرند.
به ذکر این نمونه بسنده کنم که جمعیت کارگری با این همه دایه دلسوزتر از مادر درحالی روزگار سپری میکند که این دایهها قدمیبرای سروسامانش برنمیدارند.دایههایی که میکوشند صف بلند کارگران را به بزرگترین صف نارضایتی تبدیل کنند.اگر هنوز دلسوزی باقی مانده تا برای آرمانها دلسوزی کند قدمیپیش بگذارد تا درخاتمه او( پروردگار) خشنود باشد وما رستگار. /// انتهای پیام 720 کلمه