پاکت سفید

دوباره اقتصاد

فرزاد وثوقی روزنامه نگار

همه درانتظار یک خبرخوش اقتصادی هستند. اقتصادایران به جای رویکرد تخصصی خود رویکردانتظارراپیشه کرده است ، چراکه کسی نمی‌داند باید چه کند وکدام راه را باید پیشه نماید . این بزرگترین عیب پیکره یک اقتصاداست، اقتصادی که باید دربعد ملی با تولیدات متنوع وکیفیت واستاندارد لازم بازارهای جهانی را هدف قرار بدهد. اما همه درانتظارند که چه اتفاق خوشی قرار است بیفتد وعجیب آنکه دولت می‌تواند با این شیوه روزگار بگذراند. آنچه مسلم است وضعیت اقتصادی بشدت خراب است وادامه راه را غیر ممکن می‌نمایاند. میزان سرمایه گذاری بخش خصوصی بشدت کاهش یافته واغلب پروژه‌های بزرگ را نظامیان قرار است به سرانجام برسانند و ادامه همین روش نیز اعتماد وامنیت سرمایه گذاری بخش خصوصی درحوزه‌های خارجی وداخلی را کاهش میدهد.

بخش تعاون مدتهاست خبری از خود منتشر نمی‌کند چراکه بشدت زمینگیر شده وخبری از مشگل گشایی تعاونی‌ها درحوزه اقتصادی به گوش نمی‌رسد. وزارت تعاون، کارورفاه اجتماعی ، مجموعه‌‌‌ای بزرگ ودهان پر کن برای سهولت بخشیدن به روش‌های اقتصادی بود وکه درطرح وبرنامه‌های خود باید خالق کارهای بزرگی می‌بودکه البته نبود. سازمان جهاد کشاورزی هم درشرح وظایف خود باید کارهای بزرگ اقتصادی انجام میداد که البته دراین حوزه هم کار بزرگی انجام نشده وحالا بحث گندم وخودکفایی آن درمجلس باعث شده تا دراین حوزه پرسش‌هایی ایجاد شود.

درمجموعه وزارت صنایع ،معادن وتجارت هم کارها بروفق مراد نیست وتیر‌های تجار به سنگ خورده ودلارها درحوزه صادرات یا به دلیل سیاست‌های تنش زای دولت ویا به هر دلیل دیگر به کشور بازنگشته است تا مکمل تولیدواشتغال شوند. دلارها در آنسوی مرز‌ها تقویت کننده نظام بانکی خارجی شده تا تقویت تولید واشتغال داخلی .

با این تفاصیل امنیت اقتصادی بشدت کاهش پیدا می‌کند ومیزان سرمایه گذاری علی رغم آنچه دولتی‌ها می‌گویند کاهش خواهد یافت. از طرفی برابر شنیده‌ها شمار قابل توجهی از کارآفرینان درانتظار بازگشایی مرزها برای خروج سرمایه‌های خود از داخل هستند واحتمالا دولت با فضای ایجاد شده با بازگشایی مرزها وخلاصی از تحریم بانکی روی سرمایه گذاری خارجی‌ها حساب باز خواهد نمود ،چراکه سرمایه گذاران داخلی به اندازه کافی هم انتظار کشیده اند وهم باخت‌های بزرگی داشته اند. از طرفی بانک‌ها کارآفرینان داخلی بدهکار را مورد اعتماد ودرشمار شرکای تضمینی خود نمی‌دانند واز طرفی بدهکاری کارآفرینان به صندوق‌های داخلی مانند تامین اجتماعی ودارایی بشدت فزونی یافته است ودولت قولی برای چشم پوشی وبخشودگی نداده ونمی‌دهد.

میزان تقاضا برای ثبت شرکت درکشورهای حاشیه خلیج فارس از سوی ایرانیان افزایش یافته است . دلارها در بانک‌های خارجی ویا گرفتار در عدم ثبات داخلی است ، باید دید نتیجه روند فعالیت‌های سیاسی دولتمردان ما با دول اروپایی وآمریکایی چه خواهد شد، آیا گشایشی درراه است؟ درهر حال وضعیت اقتصادی را باید سامان داد یا با سرمایه‌های داخلی ویا با دعوت از خارجی‌ها برای سرمایه گذاری . اصولا شاه بیت قضیه درهمین دو کلمه نهفته است ، استفاده از سرمایه‌های داخلی ویا خارجی . هر چند دولتی‌ها سعی دارند اقتصاد داخلی را با شعار سرپا نگهدارند اما برای عمل دراین حوزه احتیاج به سرمایه گذاری است. اینکه برروند سرمایه گذاری تاکید می‌شود چراکه بدون سرمایه شکل گیری اقتصاید، تولید واشتغال محال است.

حالا وضعیت ازاین قرار است که معاون وزیر صنعت، معدن و تجارت از احیا و راه‌اندازی مجدد ۴۶۸ واحد صنعتی از ابتدای سال ۹۹ تاکنون خبرمی‌دهد. این بدان معناست که برای ایجاد اشتغال متوسل احیای صنایع تعطیل شده ، شده ایم .این صنایع درزمان تعطیلی وفروپاشی اشتغال بسیاری را از میان برده اند وباید دید ایجاد اشتغال مجدد دراین بخش‌ها به اندازه تخریب‌ها گذشته بوده است یاخیر؟

همین مسوول اعلام داشته است که اکنون در شهرک‌های صنعتی کشور حدود ۴۵ هزار واحد صنعتی کوچک و متوسط مستقرند که ۹ هزار و ۵۰۰ مورد آنها تعطیل و راکد شده اند و امسال احیای یک‌هزار و ۵۰۰ واحد از آنها برنامه‌ریزی شده است. باید دید علت این تعداد تعطیلی چه بوده وحالا با چه شروطی بازگشایی خواهند شد و از طرفی این صنایع کوچک ومتوسط قادرند سهمی‌درصادرات داشته باشند وفرصت طلایی حضور دربازارهای جهانی را چگونه باز پس خواهند گرفت . بازارهایی که توسط رقبای آنان اشتغال شده است .

تعطیلی واحد‌های صنعتی درگذشته ونگاه دوباره به راه اندازی آنها هر دو به یک مشکل بزرگ تبدیل شده اند. چراکه اصل تعطیلی آنان افتضاح اقتصادی بوده است وبازگرداندن آنان به یک سرمایه گذاری بزرگتر نیاز دارد که احتمالا آن سرمایه گذاری را نمی‌توان درحوزه قضایی واحکام جدید صادره قلمداد نمود چراکه تولید وحفظ آن وپایداری اشتغال فرمول‌های تخصصی خود را دارد. به هر صورت امیدواریم چرخ اقتصاد کشوراز گل بیرون آید چراکه درسالهای پیش از انقلاب صنایع بزرگی درکشور فعال بودند ودرکوران انقلاب باید به میزان حفظ وحراست از جانمان ، اقتصاد را حراست می‌کردیم که البته این اتفاق نیفتاد و مدیران ونمایندگان گذشته باید دراین خصوص پاسخگوی ملت باشند که درحاشیه فعالیت‌های تند سیاسی اما الزاما باید تولید اشتغال را حراست می‌کردند. ///انتهای پیام 827 کلمه