قرن رباط‌ها
فرزاد وثوقی روزنامه نگار
کرونا با برنامه ایجاد گسست اجتماعی طراحی شده بود واحتمالا تاپایان عمر همراهمان خواهد بود. لزوما آنکه آثار این نبرد بیولوژیک را باید برروی نسل‌های آینده هم شاهد باشیم. شبح کرونا آرام آرام تمامی‌خاکریز‌ها را تصرف کرد وگسست اجتماعی محصول این غلبه است. درمجموع می‌توان گفت کویید 19 برتمامی‌فعالیت‌های اجتماعی اقتصادی تاثیر گذاشته است وحالا کشورهایی که درایجاد زیر ساخت‌های لازم درامر هوشمند سازی تاخیر داشته اند ازاین بازی جهانی عقب خواهند ماند چراکه دوران تفکرات سنتی چه بخواهیم وچه نخواهیم به سر آمده است.
طی اطلاعیه وزارت آموزش وپرورش 3 میلیون دانش آموز به دلیل فقر وعدم توان درخرید تجهیزات اینترنتی ویژه دریافت متون درسی در شبکه‌های مجازی ونیز عدم توان دولت دربخش مخابرات وصداوسیما در پوشش لازم درتمامی‌مناطق کشور از تحصیل باز خواهد ماند چرا که تجمع درمدارس با شیوه‌های گذشته تقریبا غیرممکن است. اینجاست که متوجه می‌شویم وتاسف می‌خوریم که به تقدم تربیت معلم بی توجه بودیم وشاید درحوزه ساخت مدارس پیشرفت‌هایی داشته ایم اما درحوزه تربیت آموزگار با این شیوه در رده‌های مختلف راه به بیراهه برده ایم.
ناگفته پیداست درحوزه مدرسه سازی همچنان باید خیرین آستین بالا بزنند وساخت وتجهیزآنرا برعهده بگیرند ودر مقابل وزارتخانه بزرگ آموزش وپرورش اما از عهده تامین نیازهای معیشتی آموزگاران شانه خالی می‌کند.
امروز بزرگترین نیاز،هوشمند سازی مدارس کشور است .مدارسی که دانش آموزان دیگر امکان تجمیع درآن را ندارند. آثار این نبرد بیو لوژیک شاید برنسل‌های آینده نیز تاثیر گذار باشد وقتی برای درامان ماندن از ویروس کرونا باید فاصله‌های اجتماعی را رعایت کنیم. باید پذیرفت که برای درامان ماندن از تهاجم کووید 19 باید از اجتماع انسانی پرهیز کنیم واین گسست درلایه‌های سیاسی می‌تواند خواسته‌های سیاستمداران را دراداره بی نقص جهان تامین کند.
بدون شک نمی‌توان از کنار حاشیه‌های پر رنگ تر از متن کرونا ویروس به سادگی گذشت. وقتی به ابعاد گسست اجتماعی اندیشه می‌کنیم درمی‌یابیم که درجوامع سنتی این تجمیع انسانی است که به پیشبرد برنامه‌ها کمک می‌کند، درممالکی که هوشمند سازی شاید درپله‌های نخست خودقرار گرفته است. سابقه پیوستن به شبکه‌های ارتباط جهانی کهنه وقدیمی‌است وقتی در چند دهه گذشته از وجود وبروز تمایلات دهکده جهانی سخن به میان آمده بود برخی درکشور به نفی آن پرداختند. درممالک کمتر توسعه یافته ویا همان جهان سوم اما پیوستن به شبکه‌های ارتباط جهانی با مشکلات خاصی توام بوده وهست.
چراکه ما خالق این شبکه‌ها نبودیم وباید نقش کاربران آنرا بازی کنیم درچنین شرایطی وقتی درتولید محتوا دراین عرصه عقب افتادگی داشته باشیم گرفتار تولید محتوای بیگانگان می‌شویم همچنانکه گرفتار شدیم .
رسانه‌های بیگانه نه به معنای دشمن که به معنای فرهنگ وارداتی برفرهنگ ما تاثیر گذار بوده اند وما درمقابل این واردات از خود بی خود بوده ایم و علی رغم تمامی‌شعارها اما درمقابل این شبیخون فرهنگی عملا کاری انجام نداده ایم. حالا غرق در تهاجم فرهنگی گرفتار تعارفتاتی شده ایم که می‌دایم تاثیری برامور ندارد.
امروز باید بربستر اینترنت ونه اینترانت ورود کنیم وبا عالم علم جهانی درآمیزیم واگر بخواهیم تفکیکی دراین رابطه داشته باشیم، پیوست علمی‌ما درتعامل با دانش جهانی دچار خدشه خواهد شد. درواقع محدودیت دراستفاده از اینترنت محدودیت درفضای علمی‌وپژوهشی جهان است.ای کاش کمی‌گام‌هایمان را بلند تر برداشته بودیم ویا دراین شرایط درتعامل با جهان چند پله را با هم طی کنیم و از تعارفات بکاهیم.
وقتی قرار است جمعیت جهانی دایم درقرنطینه باشندو یا قرن آینده در تسخیر رباط‌ها باشد باید برنامه محور باشیم و از انزوای علمی‌خارج شویم ./// انتهای پیام 600کلمه