فرهنگ فساد پذیری
فرزادوثوقی روزنامه نگار
از قرار معلوم نیازهای اساسی مردم وقابل تامین از بازار، در گمرک کشور احتکار شده است! این لج بازی بین گمرک وسایر نهادها از جمله بانک مرکزی گره بزرگی درکار ملت انداخته است، وقتی دستگاههای بزرگ وحاکمیتی با هدف احتکاروگرانی وارد میدان می‌شوند چه توقعی باید از مغازه داران ویا فروشگاههای بزرگ ارایه کننده مایحتاج عمومی‌داشت؟
با این اوصاف، کالاهای اساسی مردم درگمرک احتکار شده است و حالا جلسه پشت جلسه می‌گیرند تا به وارد کننده تخفیف بدهند ویا ملاحظه بکنند واین کالاها وارد کانال توزیع شود. گرانی‌ها بی دلیل نیست چراکه ورود کالا وهمچنین مواد اولیه تولید درگمرک گرفتار بروکراسی وفساد شده است و این رانت بزرگ هیچ توجیهی ندارد مگر کار شکنی درکار ملت وناراضی تراشی. بنظر می‌رسد مجلس باید دراین مقوله ورود جدی تری داشته باشند ونمایندگان ملت باید نگاههای بخشی را کنار بگذارند وبه سراغ مسایل کلان کشور بروند که از جمله این مسایل به بحران تبدیل شده معیشت ملت است.
دولت برای تامین منابع مالی خود به سراغ مالیات رفته است . مالیاتی که باید از رشد تولید وتوزیع ومصرف گرفته شود. اگر براین اصل فرض کنیم که دولت وارد معرکه مالیات شده است باید دست فعالان اقتصادی را باز بگذارد ومیدان را برای فعالیت آنان با رعایت عدالت باز بگذارد که البته بازار گرفتار رانت خواران شده است و خصولتی‌ها میدانی به بخش خصوصی برای فعالیت نمی‌دهند.
حالا وبرابر آنچه از منابع رسمی‌انتشار یافته است رانت خواران وواسطه گران فرار‌های بزرگ مالیاتی دارند . دولت دراین میدان حقوق بگیران وآندسته از فعالین اقتصادی رسمی‌را در تنگنای مالیاتی گرفتار کرده است و بطور قطع با این روش نمی‌تواند درآمد مناسبی با توجه به حجم نیازهای مالی خصوصا برای پروژه‌های بزرگ وزیر ساختی داشته باشد.
کنکاش دراخبار نشان میدهد که 60درصد اقتصاد کشور مربوط به تجارت ودلالی است. تجارتی که نیمه پنهان اقتصاد را شامل می‌شود واز کارخانه تا مصرف کننده را در بر می‌گیرد. کارخانه‌هایی مانند خودرو سازی فشل که با فروش اطلاعات مورد لزوم بازار، خریداران خاص را به رقابت دعوت می‌کند ومصرف کننده واقعی را به بازارهای سیاه می‌کشاند. دراین رقابت نابرابر، اطلاعات خودرویی پیش فروش می‌شود ودلالان به خرید خودرو اقدام وآنرا احتکار ودربازار سیاه بفروش می‌رسانند که این عامل حکایت از نبود نظارت‌ها دارد. باید دید دستگاه حراست در ایران خودرو سایپا چه می‌کنند که در برابر این بی عدالتی‌ها ساکت مانده اند.
سایر محصولات تولیدی در کشور نیز دچار همین آشفتگی هستند. از طرفی مواد اولیه تولید در گمرکات گرفتار مشکلات شده ،از طرفی نرخ ارز نجومی‌است و تولیدی‌ها باید برای خرید مواد اولیه ریسک کنند و گران بخرند وگران بفروشند واز طرفی فریاد رسی وجود ندارد. افزایش حقوق کارمندان لشکری وکشوری هم دراین تورم ،چاره ساز نیست درواقع دولت هرچه پول پاشی کند به تورم دامن می‌زند چراکه راهکار اصلی مهار تورم وافزایش توان پول ملی است.
نقطه سرخط – داستان تولید داستان بی سرانجامی‌است چراکه قرار بود از تولید حمایت شود وقتی یارانه‌ها به میدان آمدند تا ساماندهی تولید را برعهده بگیرند. حالا به اذعان رییس مجلس ،معلوم نشده یارانه‌های تولید از کجا وبه کجا رفته اند چراکه تاثیر یارانه‌ها در بازار امروز مشخص ومعلوم نیست. اگر تولید، یارانه گرفته بود باید بازار دچار این همه آشفتگی نمی‌شد. به گفته رییس مجلس در شش ماهه ابتدای سال در حوزه نهادهای دامی‌بیش از 4.2 میلیارد دلاراعتبار تخصیص یافته است تا کالاهای اساسی با قیمت ارزان بدست مردم برسد اما این اتفاق نیفتاده وباید دید دولتی‌ها این میزان یارانه را به کدام بخش تزریق کرده اند چراکه در توزیع یارانه‌ها از ابتدا تا لحظه اختصاص به تولید ،دولتی‌ها دست اندر کار امور هستند. با فرض براینکه مطابق آمار در طول امسال 9 میلیارد دلار ارز دولتی 4200تومانی به اقتصاد کشور تزریق شده باشد باید آثار آنرا جستجو نمود .آثاری که حالا از فشار بردوش مردم حکایت دارد.
دراین بین یک اشکال بزرگ نظارتی وجود دارد وکسانیکه به غارت بیت المال ایمان دارند ، چنان راههای تنفس ملت را بسته اند که نیازی به توضیح دوباره نیست. افرادی صاحب نفوذی که از این رانت‌ها استفاده می‌کنند همچنان درحال ارتکاب به فعل هستند وبقولی این به یک فرهنگ تبدیل شده که فشار حداکثری را براقشار از بالا به پایین وارد می‌کند. تنها می‌توان ابراز تاسف نمود چراکه درمان درد بطور قطع غیر ممکن بنظر می‌رسد. فسادی که دریک فرهنگ لانه کرده به این سادگی‌ها زدودنی نیست . انتهای پیام 758 کلمه